Restauratie kerk en torentje van Spijk

De restauratie van de kerk en het karakteristieke ‘torentje van Spiek’ zijn gestart. Dat was ook hard nodig want de kerk en de toren verkeren in slechte staat. Een grondige restauratie is noodzakelijk om het gebouw te behouden voor de toekomst. In 2014 droeg de Protestante Gemeente Spijk-Losdorp de kerk en de toren over aan de Stichting Oude Groninger Kerken.

Houtwerk verrot

Veel houtwerk van de toren is aangetast of zelfs ingerot. Het metselwerk en het buitenpleisterwerk van de kerk vertoont veel scheuren en craquelé of is plaatselijk reeds van de muur gevallen. De slechte staat van de dakpannen veroorzaakt regelmatig lekkage. De restauratiewerkzaamheden worden gelijktijdig en in combinatie met het herstel van aardbevingsschade uitgevoerd. Begin januari 2021 zijn de werkzaamheden aan het interieur van de kerk gestart. In het voorjaar worden de steigers rondom de kerk en de toren geplaatst voor het buitenwerk en eind 2021 wordt de restauratie afgerond.

Kleuronderzoek

De Stichting Oude Groninger Kerken gaat tijdens de restauratie ook nog kleuronderzoek doen naar de originele kleuren. Veel gebouwen zijn in de loop der jaren van kleur verschoten. Helaas zijn er geen oude kleurenfoto’s (alleen zwart-wit foto’s) of andere bronnen bekend die hierover iets kunnen vertellen. Door het onderzoeken van de kleuren van oude verflagen kan er gelukkig nog veel over de oorspronkelijke kleuren gezegd worden; mogelijk zijn de kerk en toren veel kleurrijker geweest dan dat ze er nu bij staan.

Andreaskerk

De in oorsprong laat-Romaanse Andreaskerk met kerkhof is in zijn geheel omgracht en staat als het ware op een eiland. Het huidige gebouw is in 1676 herbouwd nadat de oude kerk een paar jaar daarvoor grotendeels door brand verwoest werd. Alleen de muren bleven behouden. In 1902 werd de achttiende-eeuwse dakruiter vervangen door de huidige zeer herkenbare toren.

KERNKARAKTERISTIEKEN WIERDENLAND & WADDENKUST

Dit project heeft betrekking op een aantal kernkarakteristieken van het Wierdenland & Waddenkust. Die kernkarakteristieken zijn uiteengezet in de gebiedsbiografie.

• De schaal en het karakter van de historisch gegroeide dorpsstructuur van de wierdendorpen
  • Bolvormige kruinige percelen en (opgehoogde wierden) en mieden
  • De zichtbaarheid van de hoogteverschillen in en rondom de wierden. De wierden vallen in reeksen samen met de voormalige kustlijn, en langs natuurlijke waterlopen (maren) waarbij de wierden als eilandjes in open agrarisch gebied liggen
  • Cultuurhistorische en hoge archeologische waarde van de wierden, dobben, dijken, Middeleeuwse kerken, eendenkooien, typische bebouwingsstructuren en ecologische relicten van Middeleeuwse landbouwgewassen
• Monumentale boerderijen, steenhuizen, borgen en kerken, borg-, kerk- en kloosterterreinen als onderdeel van hun landschappelijke context